Przejdź do zawartości

Per Petterson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Per Petterson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1952
Oslo

Narodowość

norweska

Dziedzina sztuki

literatura

Per Petterson (ur. 18 lipca 1952 w Oslo) – norweski pisarz i eseista.

Debiutował w 1987 zbiorem opowiadań Aske i munnen, sand i skoa. W 1989 opublikował debiutancką powieść, kolejne ukazywały się w odstępie dwóch-trzech lat. Jego najbardziej znanym utworem jest wydana w 2003 powieść Kradnąc konie. Narratorem książki jest siedemdziesięcioletni mężczyzna, który u schyłku życia osiada na wsi. Większa część książki ukazuje jednak wydarzenia rozgrywające się latem 1948, gdy narrator był piętnastoletnim chłopcem i spędzał wakacje z ojcem na pograniczu ze Szwecją. Kradnąc konie zdobyła wiele nagród w kraju (m.in. Kritikerprisen) i za granicą. W 2007 znalazła się na liście 10 najlepszych książek według The New York Times[1].

W 2009 roku został uhonorowany nagrodą literacką Rady Nordyckiej za powieść Jeg forbanner tidens elv (Przeklinam rzekę czasu)[2], a w 2016 otrzymał Nagrodę Doblouga[3].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]
  • Aske i munnen, sand i skoa (1987, opowiadania)
  • Ekkoland (1989, powieść)
  • Det er greit for meg (1992, powieść)
  • Til Sibir (1996, powieść)
  • I kjølvannet (2000, powieść)
  • Kradnąc konie (Ut og stjæle hester 2003, powieść)
  • Månen over Porten (2004, eseje)
  • Przeklinam rzekę czasu (Jeg forbanner tidens elv 2008, powieść)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The 10 Best Books of 2007. „NYT”. 09.12.2007. (ang.). 
  2. 2009 Per Petterson, Norway. Nordic Council Literature Prize. [dostęp 2014-09-15]. (ang.).
  3. Doblougska priset. [dostęp 2017-01-13]. (szw.).